Żeby się kształcić, potrzebne są tylko chęci i systematyczność – mówi fizjoterapeutka dr Beata Skolik, uczestniczka szkoleń na platformie Fizja, z którą rozmawia prof. Mariusz Migała.
Należy Pani do grona fizjoterapeutów, którzy ukończyli jak dotąd największą liczbę kursów w ramach projektu FIZJO-LEARNING. Dlaczego fizjoterapeuta z tak dużym doświadczeniem zawodowym decyduje się na tego typu formę doskonalenia zawodowego?
Pracuję w małym mieście, „na końcu świata”, więc bardzo ucieszyła mnie informacja, że będą organizowane kursy online, jak i stacjonarne przez cały 2023 r. Czasy mamy „szybkie”, nie każdy może sobie pozwolić na wyjazd na kilka dni na drugi koniec Polski. Dzięki projektowi FIZJO-LEARNING kursy możemy odbyć na terenie województwa, w którym mieszkamy. Poza tym szkolenia online oraz stacjonarne prowadzone są przez osoby, które są praktykami i specjalistami w tym, co robią. Dzięki temu poziom kształcenia jest wysoki. Innymi słowy: żal było nie skorzystać i mogę tylko żałować, że takich szkoleń i takiej platformy edukacyjnej nie było wcześniej.
Czy można dowiedzieć się czegoś nowego na tych kursach?
Kursy przewidziane są dla każdego fizjoterapeuty, w zależności od doświadczenia zawodowego. Zarówno dla tych początkujących, jak i z dużym stażem. Są też bardzo dobrym przygotowaniem teoretycznym i praktycznym dla fizjoterapeutów, którzy przygotowują się do egzaminu specjalizacyjnego w dziedzinie fizjoterapii. Tematy poruszane podczas szkoleń pokrywają się z zagadnieniami specjalizacyjnymi. Są choroby wewnętrze: kardiologia – interpretacja EKG, testów wysiłkowych; pulmonologia – programowanie, badanie spirometryczne. Jest pediatria, geriatria, neurologia, ortopedia, onkologia, uroginekologia, jak również medycyna fizykalna i balneologia czy protetyka i ortotyka, farmakoterapia, nawet sucha igłoterapia. Oczywiście mówię teraz bardzo ogólnie, podczas zajęć tematy są dokładnie omawiane. Kursy online trwają od 3 do 5 godzin lekcyjnych. Kursy stacjonarne są jedno- dwu-, a nawet trzydniowe. Dzięki temu dawka wiedzy jest zróżnicowana. Bez wątpienia każdy fizjoterapeuta znajdzie coś interesującego dla siebie.
Czy fakt, że szkolenia są bezpłatne, ma znaczenie w doborze tematów szkoleń?
Oczywiście, zwłaszcza jeśli chodzi o kursy stacjonarne. Jeśli komuś bardzo zależy, aby dostać się na określony kurs, to nawet jeśli nie ma akurat miejsca w jego okolicy, a dostanie się na drugim końcu Polski, kurs jest nadal atrakcyjny. I praktycznie nadal bezpłatny, gdyż nocleg i wyżywienie podczas kursu stacjonarnego dwu- lub trzydniowego pokrywane są przez KIF. Trzeba tylko dojechać na swój koszt. A przecież wszyscy wiemy, że kursy dla fizjoterapeutów są stosunkowo drogie. Jednak jeszcze raz chcę podkreślić, że w każdym województwie organizowane są kursy stacjonarne, więc nie musimy aż tak daleko wyjeżdżać, chyba że ktoś chce przy okazji zrobić sobie wycieczkę.
Jak odbierane są tego typu szkolenia w środowisku zawodowym?
Jak dotąd ciągle słyszałam: „po co płacić składki do KIF, przecież nic z tego nie mamy?”. Teraz mamy konkretne działania samorządu zawodowego skierowane bezpośrednio do fizjoterapeutów. Choć oczywiście nadal niektórych moich koleżanek i kolegów tego typu działania nie przekonują. I nadal narzekają. Jednak zdecydowana większość zauważa pozytywne zmiany. Zorganizowanie tego typu szkoleń przez KIF pozwala nam zaoszczędzić pieniądze i czas. Kurs online możemy zrealizować w każdej chwili, w każdym miejscu. Ważne, żeby był dostęp do internetu i chęci. Poza tym ustawa o zawodzie fizjoterapeuty mówi o ustawicznym kształceniu. Teraz mamy możliwość realizować ten warunek bezpłatnie. Choć często słyszę od koleżanek i kolegów fizjoterapeutów: „po co to robić i tak nic z tego nie mam”. Oczywiście mówią to w kontekście pracodawców, którzy nie zawsze stosują się do konieczności wypłacania wyższych pensji, choć obliguje ich do tego prawo. Osobiście też nie dostałam wynagrodzenia jako specjalista i doskonale rozumiem, o czym mówią. Jednak nie wszystko przecież robimy dla pieniędzy. Szkolenia dały mi satysfakcję, ale też poszerzyły moją wiedzę i zmobilizowały do tego, żeby nie popaść w rutynę. A po cichu wierzę, że w końcu pracodawcy zaczną doceniać wiedzę i kompetencje, bo jeśli nadal będzie obowiązywała zasada „wszystkim po równo”, to ci najlepiej wykształceni odejdą do sektora prywatnego.
Jakie elementy wpływają jeszcze na motywację do kształcenia się na platformie Fizja?
Uważam, że dużym motywatorem jest egzamin końcowy. Z jednej strony dodaje to powagi kształceniu, podnosi prestiż i motywuje do większej koncentracji oraz wysiłku intelektualnego. Z drugiej strony nie należy się zrażać, jeśli nie zda się egzaminu za pierwszym razem, gdyż można spróbować ponownie, do skutku. A po zaliczonym egzaminie otrzymujemy certyfikat, który można wydrukować i przedstawić pracodawcy. Myślę, że istotną motywacją do rejestracji na platformie Fizja jest też fakt dostępu do 95 publikacji naukowych poprzez platformę IBUK Libra. Udostępnia ona publikacje elektroniczne oraz zasoby edukacyjne z grupy PWN oraz kilkuset innych wydawców m.in. PZWL. Osoby, które zarejestrują się i odbędą obowiązkowy kurs z COVID-19, mają w prezencie dostęp przez rok do publikacji z różnych kategorii medycyny, m.in. anatomii, fizjoterapii, rehabilitacji, medycyny sportowej, pediatrii, geriatrii i wielu innych. Po prostu starano się wybrać najbardziej wartościowe i aktualne pod względem wiedzy pozycje, które uzupełniają edukację w 8. dziedzinach fizjoterapii realizowanych w ramach projektu FIZJO-LEARNING.
Które szkolenia były dla Pani najtrudniejsze?
Dla mnie najtrudniejszy był kurs i egzamin z EKG oraz z medycyny fizykalnej i balneologii. Wraz z profesorem Jakubem Taradajem „zafundował” nam Pan powtórkę z elektrodiagnostyki, która po studiach odeszła w zapomnienie. Jednak dzięki tym szkoleniom mogłam zapoznać się z wieloma nowymi metodami w fizykoterapii opartych o EBM lub przypomnieć sobie te rzadziej wykorzystywane na co dzień, które znacznie wspomagają pracę z pacjentem w różnych jednostkach chorobowych. Myślę, że te szkolenia powinny zainteresować także osoby, które mniej pracują na co dzień w oparciu o zabiegi fizykalne, np. w kardiologii i pulmonologii czy onkologii.
W jaki sposób udało się Pani zrealizować aż tyle kursów?
Ponieważ na odbycie szkoleń mamy 20 tygodni, naukę należy rozłożyć sobie równomiernie. Dlatego podpowiadam tym, którzy jeszcze się nie zarejestrowali, że aby w całości wykorzystać ten czas, trzeba zalogować się na platformie Fizja najpóźniej w połowie sierpnia. Wracając do pytania, początkowo szkoliłam się w soboty i niedziele, a więc w dni wolne od pracy. Kurs zaczynałam jednego dnia, a kończyłam następnego. Plusem tego typu szkolenia jest też to, że można go przerwać w każdej chwili i wrócić wtedy, gdy ma się wolny czas. Po kilku szkoleniach tak się wciągnęłam, że zaczęłam realizować kursy także w tygodniu, po pracy, najczęściej w późnych godzinach popołudniowych. Bywało tak, że egzamin zdawałam nawet o godzinie 22. Poza tym uważam, że dobrze zrobiłam, że zapisałam się już na początku roku, gdyż z racji szybko zapadającego zimą zmroku, krótszego dnia i mniejszej liczby pokus z tym związanych, łatwiej było się zmobilizować do nauki. Dzięki temu udało mi się ukończyć wszystkie szkolenia online – ale niestety tylko jedno stacjonarne. Właśnie ze względu na brak czasu, czego bardzo żałuję. Jeśli w przyszłych latach KIF zorganizuje kolejne szkolenia, może będę miała taką możliwość. Bardzo na to liczę i jednocześnie zachęcam wszystkich fizjoterapeutów, którzy jeszcze nie zarejestrowali się na platformie, do rozpoczęcia szkoleń. Może to banał, ale żeby się kształcić, potrzebne są tylko chęci i systematyczność.
Dr Beata Skolik
Od 25 lat czynna zawodowo i naukowo fizjoterapeutka. W 1998 r. ukończyła Medyczne Studium Zawodowe we Wrocławiu, zostając technikiem fizjoterapii. W 2005 r. obroniła tytuł magistra fizjoterapii, a w 2020 r. zdała egzamin specjalizacyjny w dziedzinie fizjoterapii. W 2021 r. uzyskała stopień doktora nauk o zdrowiu.
