Ocena możliwości wdrożenia i skuteczności treningu z wykorzystaniem taśm TRX u pacjentów po zawale mięśnia sercowego – Piotr Trościanko
Prezentujemy streszczenia (w jęz. polskim oraz j. angielskim) prac naukowych nadesłanych w ramach konkursu na najlepsze wystąpienie dotyczące interdyscyplinarności w fizjoterapii podczas II kongresu KIF.
W kategorii „MODEROWANY E-POSTER. Sesja dla studentów, studenckich kół naukowych, młodych pracowników nauki, doktorantów i fizjoterapeutów w trakcie specjalizacji w dziedzinie fizjoterapia” – 3 miejsce zajął Piotr Trościanko.
* * *
Tytuł: Ocena możliwości wdrożenia i skuteczności treningu z wykorzystaniem taśm TRX u pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Autorzy: dr Piotr Trościanko¹, dr Iwona Kowalik¹, prof. Rafał Dąbrowski¹, dr hab. Edyta Smolis-Bąk¹
¹ Narodowy Instytut Kardiologii – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
STRESZCZENIE
Wprowadzenie: Choroby układu krążenia wraz z chorobami układu oddechowego, chorobą nowotworową i cukrzycą stanowią jeden z głównych problemów zdrowotnych na świecie. Badania naukowe dostarczają wielu dowodów, iż poprzez rehabilitację oraz właściwie prowadzone działania i programy zdrowotne można zredukować wysoką śmiertelność chorób układu krążenia.
Cel: Ocena bezpieczeństwa i możliwości wdrożenia treningu z wykorzystaniem taśm TRX u pacjentów po zawale mięśnia sercowego.
Materiał i metody: Do badania włączono 65 osób (kobiet – 6,7% i mężczyzn – 93,3%) w wieku od 34 lat do 69 lat (śr. 55,5±8,2 lat), ze średnią frakcją wyrzutową lewej komory = 54,7± 7,9%. Wszyscy chorzy przebyli ostry zespół wieńcowy i uczestniczyli we wczesnej rehabilitacji poszpitalnej w ośrodku dziennym. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do jednej z dwóch grup: badanej (n=31) oraz kontrolnej (n=34). Wszyscy uczestnicy projektu przed rozpoczęciem treningów oraz po ich zakończeniu mieli wykonaną próbę wysiłkową oraz Test Fullerton. Obie grupy odbyły 24 sesje składające się z treningu wytrzymałościowego na cykloergometrze rowerowym (40 min, 3 x tyg) oraz treningu ogólnousprawniającego na sali gimnastycznej z elementami treningu oporowego. Do treningu oporowego w grupie badanej wykorzystano system podwieszeń (TRX), zaś w grupie kontrolnej taśmy Thera Band. Z uwagi na brak danych odnośnie bezpieczeństwa treningu z taśmami TRX, wszystkie sesje ćwiczeniowe grupy badanej były monitorowane telemedycznie.
Wyniki: Po zakończeniu programu rehabilitacji czas trwania próby wysiłkowej uległ wydłużeniu w obu grupach (grupa badana o 117±90 sekund, kontrolna o 116±104 sekund), p<0,001. Średnie obciążenie wzrosło w obu badanych grupach (grupa badana: o 1,6±1,4 MET, kontrolna: o 1,5±1,5 MET), p<0,001. Dystans przebyty w ciągu 6-minutowego marszu uległ wydłużeniu w obu grupach, p<0,001. Istotnie lepszy wynik uzyskano w grupie badanej (zmiana o 81,2±51,6m), niż w grupie kontrolnej (zmiana o 54,2±43,0), p=0,032. W teście Fullerton uzyskano istotną poprawę we wszystkich zadaniach. Grupa badana wypadła istotnie lepiej w próbie: siły górnej i dolnej części ciała oraz elastyczności górnej części ciała.
Wnioski:
- Trening z zastosowaniem systemu podwieszeń przynosi istotnie lepsze wyniki niż trening z taśmami oporowymi w poprawie siły mięśniowej, elastyczności górnej części ciała oraz tolerancji wysiłku ocenianej za pomocą 6MWT.
- Wydaje się, że warto rozważyć wprowadzenie treningu z systemem podwieszeń do rehabilitacji kardiologicznej w grupie pacjentów po zawale mięśnia sercowego z niskim ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych.
- Wydaje się, że ze względu na bezpieczeństwo pacjentów trening z zastosowaniem systemu podwieszeń wymaga stałego monitorowania pracy serca.
Finansowanie: Projekt finansowany ze środków Narodowego Instytutu Kardiologii w Warszawie w ramach pracy statutowej. Zgoda Komisji Bioetycznej nr IK-NPIA-0021-39/1704/18.
Słowa kluczowe: aktywność fizyczna, trening w systemie podwieszeń, kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna, zawał mięśnia sercowego, sprawność fizyczna, wydolność fizyczna
* * *
Title: Assessment of the feasibility of implementing and the effectiveness of training using TRX straps in patients after myocardial infarction.
Authors: dr Piotr Trościanko¹, dr Iwona Kowalik¹, prof. Rafał Dąbrowski¹, dr hab. Edyta Smolis-Bąk¹
¹ National Institute of Cardiology – National Research Institute in Warsaw
ABSTRACT
Background: Cardiovascular diseases along with respiratory diseases, cancer and diabetes are one of the main health problems in the world. Scientific research provides ample evidence that through rehabilitation and properly conducted health activities and programs, the high mortality rate of cardiovascular diseases can be reduced.
Aim: Research objective: Assessment of the safety and feasibility of implementing training using TRX straps in patients after myocardial infarction.
Material and methods: 65 people were included in the study (women – 6.7% and men – 93.3%) aged from 34 years to 69 years (avg. 55.5 ± 8.2 years), with average left ventricular ejection fraction (LVEF) 54.7 ± 7.9%. All patients suffered acute coronary syndrome and participated in early post-hospital rehabilitation in a day center. Patients were randomly assigned to one of two groups: study (n=31) and control (n=34). All project participants had the following tests performed before and after the training exercise test and Fullerton Test. Both groups completed 24 sessions consisting of endurance training on a cycle-ergometer bike (40 min, 3 times a week) and general fitness training in the gym with elements of resistance training. For resistance training, the test group used a suspension system (TRX), and the control group used Thera Band tapes. Due to the lack of data regarding the safety of training with TRX straps, all exercise sessions of the study group were monitored by telemedicine.
Results: After completing the rehabilitation program, the duration of the exercise test was prolonged in both groups (test group by 117±90 seconds, control group by 116±104 seconds), p<0.001. The average load increased in both study groups (test group: by 1.6±1.4 MET, control group: by 1.5±1.5 MET), p<0.001. The distance covered during a 6-minute walk increased in both groups, p<0.001. A significantly better result was obtained in the study group (change by 81.2±51.6m) than in the control group (change by 54.2±43.0), p=0.032. In the Fullerton test, significant improvement was achieved in all tasks. The study group performed significantly better in the forearm flexion test, getting up from a chair and the safety pin test.
Conclusions:
1. Training using a suspension system brings significantly better results than training with resistance bands in improving muscle strength, upper body flexibility and exercise tolerance assessed using the 6MWT.
2. It seems that it is worth considering the introduction of training with a suspension system into cardiac rehabilitation in the group of patients after myocardial infarction with a low risk of cardiovascular events.
3. It seems that for the safety of patients, training using a suspension system requires constant monitoring of the heart rate.
Funding: The project was financed by the National Institute of Cardiology in Warsaw. The Consent of the bioethics committee – IK-NPIA-0021-39/1704/18.
Key words: physical activity, suspension training, comprehensive cardiac rehabilitation, myocardial infarction, physical fitness, physical fitness.
