W rządowym rozporządzeniu¹ z dnia 29 maja 2020 r. podano, że warunkiem rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 pacjenta oraz opiekuna dziecka (w przypadku uzdrowisk przyjmujących dzieci) z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed datą rozpoczęcia leczenia albo rehabilitacji. Termin ten budzi jednak wiele kontrowersji. Nie można bowiem wykluczyć zakażania w okresie między wykonaniem testu a zameldowaniem się w sanatorium. Trwają ustalenia, czy uzdrowiskom zostaną udostępnione telefony kontaktowe do kuracjuszy zakwalifikowanych do przyjazdu, aby można było dodatkowo przeprowadzić z nimi ankiety epidemiologiczne.
Dystans społeczny w sanatorium?
Największe wyzwanie, przed którym stoją szefowie uzdrowisk, wiąże się z mobilnością zakwaterowanych osób. W przeciwieństwie do oddziału rehabilitacyjnego, którego pacjenci nie opuszczają aż do czasu wypisania ze szpitala, kuracjusze w sanatoriach spędzają czas również poza bazą zabiegową i noclegową. Kontynuując to porównanie: na oddział rehabilitacyjny trafia pacjent z negatywnym wynikiem testu i pozostaje na nim przez cały okres leczenia. O ile będą przestrzegane procedury, zarówno on, jak i pracownicy oddziału, są bezpieczni. Natomiast w uzdrowisku kuracjusze korzystają również ze spacerów, tężni, kawiarni, kontaktują się między sobą. Czy dla zachowania zasady dystansu społecznego należałoby zabronić im opuszczania budynku sanatoryjnego? Nie ma w tej sprawie żadnych decyzji administracyjnych, dyrekcja każdego sanatorium musi samodzielnie podjąć decyzje, a odpowiedzialność spoczywająca na ich barkach jest ogromna.
Kolejne zadanie to zakwaterowanie kuracjuszy. W uzdrowiskach zazwyczaj mieszka się w kilkuosobowych pokojach. Jedynki to rzadkość. Nawet zmniejszenie obłożenia do dwóch osób w pokoju nie zmieni faktu, że na małej powierzchni zamieszkają dwie obce dla siebie osoby. Oprócz aspektu epidemiologicznego takie rozwiązanie jest również niekorzystne z powodów ekonomicznych – w znaczący sposób zmniejsza bazę noclegową. A uzdrowiska muszą zawalczyć o wykonanie kontraktów na 2020 rok, co jest wysoce problematyczne w obecnych warunkach. O ile w świadczeniach ambulatoryjnych można próbować nadrobić straty wynikające z przeszło dwumiesięcznego zamknięcia placówek, czyli np. wydłużyć czas pracy, to w sanatoriach się nie da z dnia na dzień zwiększyć zaplecza hotelowego.
Nowe warunki fizjoterapii
Uzdrowiska szukają też rozwiązań związanych z prowadzeniem rehabilitacji, gdyż zajęć grupowych czy fizykoterapii na ogólnie dostępnych salach nie da się prowadzić na wcześniejszych zasadach. W jednym pomieszczeniu będzie mogło teraz przebywać mniej osób. W zależności od możliwości lokalowych planowane jest nawet ustawianie przegród z plexi pomiędzy ćwiczącymi. Niektóre zabiegi, takie jak inhalacje, być może trzeba będzie całkowicie zawiesić ze względów bezpieczeństwa.
Konieczne jest również ograniczenie liczby osób oczekujących w poczekalniach. Rozwiązaniem może być takie planowanie pracy, aby na wspólnych przestrzeniach stykały się ze sobą tylko osoby mieszkające w tym samym budynku. Przy kilkusetosobowym obłożeniu sanatorium będzie to ogromne wyzwanie dla planujących grafiki.
W leczeniu uzdrowiskowym zatrudniony jest co czwarty fizjoterapeuta w Polsce. Bezpieczeństwo fizjoterapeutów i ich pacjentów jest najważniejsze, dlatego KIF wraz z ekspertami przygotowała ogólne wytyczne dotyczące świadczeń fizjoterapeutycznych w uzdrowiskach. Mamy nadzieję, że wspomogą one w trudnych decyzjach zarządców uzdrowisk.
1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 964)
Daj znać, co sądzisz o tym artykule :)
