W codziennej praktyce diagności laboratoryjni i fizjoterapeuci mają niewielką styczność, co wynika ze specyfiki ich pracy i tym samym usytuowania w zespołach terapeutycznych. Diagnostyka stoi na początku całego procesu, od prawidłowo wykonanych badań zależy postawienie właściwej diagnozy, a następnie wdrożenie leczenia, którego komponentem jest fizjoterapia. Odmienność naszych zadań uwypukliła jeszcze epidemia SARS-CoV-2, podczas której diagnostom przybyło pracy, a fizjoterapeuci czasowo znaleźli się w sytuacji jej niemal całkowitego braku.
Wydawać by się zatem mogło, że nie mamy zbyt wielu punktów wspólnych. Jednak gdy spojrzymy szerzej, to okaże się, że jako medyczne samorządy zawodowe mamy wspólne pole działania. Tak było przy negocjacjach z Ministerstwem Zdrowia dotyczących tego, które zawody medyczne powinny zyskać nowe uprawnienia do kwalifikacji i wykonywania szczepień przeciw COVID-19.
Takich obszarów jest więcej, ale skupię się może na naszych ostatnich wspólnych działaniach w ramach Rady Dialogu Społecznego i Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia. Pierwszy raz samorządy zawodów medycznych zostały do tych rozmów zaproszone w roli ekspertów. Przedtem sprawy płacowe były omawiane bez naszego udziału. Wspólny front podczas tych negocjacji, które cały czas trwają, bardzo wzmocni głos samorządów, czyli reprezentantów całego środowiska. Ma to szczególnie duże znaczenie dla mniej licznych grup zawodowych, których potrzeby i postulaty mogą umykać uwadze decydentów podczas tak szeroko prowadzonych rozmów.
Niewątpliwie dobrze układała się nam też współpraca przy opiniowaniu aktów prawnych nadających nowe uprawnienia zarówno diagnostom laboratoryjnym, jak i fizjoterapeutom oraz farmaceutom. Myślę, że te doświadczenia będą procentowały w przyszłości, bo wierzę, że jeszcze nie raz będziemy mieli okazję do wspólnego działania na rzecz naszych grup zawodowych czy szerzej – wszystkich medyków. Ta współpraca wszystkich samorządów jest obecnie bardzo potrzebna całemu społeczeństwu. Nie zapominajmy, że ustąpienie pandemii nie rozwiąże problemów systemu opieki zdrowotnej. Po niej pojawią się nowe wyzwania, nowe rodzaje pocovidowej diagnostyki, fizjoterapii, rozpoznawania i leczenia chorób, których jeszcze nie znamy, rehabilitowania ozdrowieńców i tych, którzy przez covid przez wiele miesięcy nie mieli dostępu do profesjonalnej pomocy. Dla samorządów oznacza to ogrom prac związanych m.in. z opiniowaniem aktów prawnych, w tym tych zasadniczych – w naszym przypadku ustawy o medycynie laboratoryjnej. Bardzo liczę na wsparcie pozostałych samorządów medycznych podczas jej procedowania.
Świadomość roli fizjoterapeutów w zespołach terapeutycznych rośnie, podobnie jak zadziało się to ostatnio w przypadku diagnostów laboratoryjnych. Niewątpliwie przyczyniają się do tego działania obu samorządów, ale też – na co warto zwrócić uwagę – zmiany, jakie zachodzą w medycynie i świadomości społecznej. I tu widziałabym pole do zwiększenia naszego wspólnego zaangażowania na rzecz umacniania świadomości, że są to zawody medyczne, wysokospecjalistyczne, wymagające nieustannego kształcenia, niezwykle istotne w procesie leczenia i profilaktyki zdrowotnej.
To, że fizjoterapeuci doczekali się własnego samorządu zawodowego, niewątpliwie podniosło rangę samego zawodu. Z dużą życzliwością przyglądam się Państwa działaniom i temu jak budujecie swoją rozpoznawalność. Życzę Państwu, żebyście dalej rozwijali się tak dynamicznie jak do tej pory, i zachęcam do dalszej współpracy z pozostałymi samorządami medycznymi, bo tylko wspólnymi siłami jesteśmy w stanie zadbać o należyte postrzeganie i wynagradzanie medyków przez rządzących, dla których jesteśmy partnerami.
Alina Niewiadomska
Specjalista diagnostyki laboratoryjnej. Prezes Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych. Kieruje laboratorium w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Przewodniczy łódzkiemu oddziałowi Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Laboratoryjnej. Aktywnie działa w Porozumieniu Samorządów Zawodów Zaufania Publicznego.
Daj znać, co sądzisz o tym artykule :)
