Fizjoterapeuci stanowią ważne ogniwo w sprawowaniu opieki medycznej nad sportowcami (zarówno w sporcie amatorskim, jak i zawodowym) na etapie uprawiania określonej dyscypliny sportowej. Bezspornym jest, że bez ich udziału nie byłoby możliwe bezpieczne uprawianie sportu i odnoszenie w nim sukcesów.
Diagnostyka funkcjonalna to korzyść dla sportowców
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 lipca 2016 r. w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu i częstotliwości wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania tych orzeczeń (Dz. U. z 2020 r. poz. 812) przewiduje przeprowadzenie przez lekarza medycyny sportowej badania specjalistyczno-diagnostycznego obejmującego m.in. badanie ortopedyczne. Jednak podkreślenia wymaga, że badanie ortopedyczne nie jest równoznaczne z przeprowadzaniem diagnostyki funkcjonalnej pacjenta, która należy do czynności zawodowych fizjoterapeuty (art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty). Co prawda, zgodnie z ww. rozporządzeniem, lekarz może zlecić wykonanie innych badań, wynikających z oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o wydanie orzeczenia oraz specyfiki współzawodnictwa sportowego, niezbędnych do wydania orzeczenia, jednakże, mając na względzie, że fizjoterapeuci na co dzień pracują z zawodnikami oraz jako jedyny zawód medyczny oceniają stan funkcjonalny osób, uzyskanie orzeczenia od fizjoterapeuty kwalifikującego nie tylko do uprawiania sportu w ogóle, ale danej dziedziny sportu powinno być obowiązkowe. Diagnostyka funkcjonalna przed rozpoczęciem wyczynowego uprawiania sportu pozwoli na zredukowanie urazowości wśród sportowców oraz późniejszych powikłań zdrowotnych, dlatego jest konieczna na etapie kwalifikacji do uprawiania sportu i nie może jej zastąpić badanie lekarskie.
Swoją opinię w sprawie KIF przedstawiła na posiedzeniu sejmowej Komisji Zdrowia w dniu 17 listopada 2021 r. dotyczącym opieki medycznej nad sportowcami. W opinii samorządu zawodowego fizjoterapeutów proponowane zmiany mogą zmniejszyć urazowość w sportach, czyli w konsekwencji przynieść pozytywne skutki zdrowotne wśród zawodników.
Współpraca fizjoterapeuty z klubem
Co więcej, KIF zasygnalizowała często zgłaszany w ramach pomocy prawnej przez fizjoterapeutów problem prowadzenia działalności leczniczej, a w konsekwencji dokumentacji medycznej przez fizjoterapeutów zatrudnionych np. w klubach sportowych. Nie ulega wątpliwości, że fizjoterapeuci sprawują opiekę medyczną nad sportowcami i realizują czynności fizjoterapeutyczne polegające nie tylko na fizjoprofilaktyce, ale również na minimalizowaniu skutków urazów, czy kontuzji. Wobec powyższego należałoby wprowadzić przepisy określające wprost, że kluby sportowe współpracują z podmiotami wykonującymi działalność leczniczą. Obecnie fizjoterapeuci są zatrudniani przez kluby sportowe, najczęściej w ramach stosunku pracy, i pomimo, że czynności, jakie wykonują mają cechy świadczeń zdrowotnych, to nimi nie są. W konsekwencji nie jest wykonywana działalność lecznicza i nie jest prowadzona dokumentacja medyczna dla zawodników.
Ponadto wydaje się również zasadne określenie w ustawie o sporcie zasad współpracy osób wykonujących zawód medyczny z trenerami, w tym dostępu do informacji o stanie zdrowia.
Potrzebne zmiany w ustawie o kulturze fizycznej
Warto również zwrócić uwagę na treść art. 43 ust. 1 utrzymanej w mocy ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej sprzeczną z przepisami ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty. Zgodnie z tym przepisem zajęcia rehabilitacji ruchowej oraz zabiegi fizjoterapeutyczne mogą prowadzić fizjoterapeuci i absolwenci szkół wyższych ze specjalnością rehabilitacja lub gimnastyka lecznicza oraz technicy fizjoterapii. Tymczasem z przepisów ustawy o zawodzie fizjoterapeuty wynika, że czynności fizjoterapeutyczne (w tym zabiegi fizjoterapeutyczne) mogą wykonywać wyłącznie fizjoterapeuci, czyli osoby, które nie tylko mają legitymować się określonym wykształceniem określonym w tej ustawie, ale przede wszystkim, które posiadają prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty i zostały wpisane do Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów. W związku z tym właściwe by było uchylenie wskazanego przepisu ustawy o kulturze fizycznej, bowiem kompleksowa regulacja powinna być zawarta w jednym akcie prawnym, właściwym ze względu na zakres przedmiotowy.
Obecnie przygotowywane jest oficjalne stanowisko samorządu poruszające powyższe kwestie wraz z wnioskiem o zainicjowanie zmian prawnych we wskazanym zakresie przez Ministerstwo Zdrowia.
Daj znać, co sądzisz o tym artykule :)
