Aż 68 %. mężczyzn i 53 %. kobiet w Polsce ma nadwagę, a 25 %. Polaków jest otyłych. Znajdujemy się na piątym miejscu wśród najgrubszych narodów Europy. Odwrócenie tej tendencji wydaje się banalne – wystarczy się za siebie wziąć! Jeść dużo warzyw i owoców, unikać słodkiego i tłustego oraz uprawiać sport. Stosować zalecaną przez lekarzy zasadę ż.p. (żryj połowę) i hasło z przystanków autobusowych – żyj, nie żryj. Tylko że gdyby to było takie proste, otyłości nie nazwano by epidemią XXI w., która opanowała cały świat.
Pacjenci trafiający do lekarza bariatry to najczęściej weterani diet, zarówno tych nieracjonalnych, jak i przeprowadzonych pod okiem dietetyka. Niektórzy osiągnęli na tym polu spektakularne efekty, chudli 20, 30, a nawet 50 kg. Ale problemem nie jest samo schudnięcie, a utrzymanie wagi. Silna wola i pracowitość czasem nie wystarczają.
WHO oficjalnie uznało otyłość za chorobę. Ma ona wiele przyczyn. Lekarze szczególnie zwracają uwagę na zaburzenia hormonalne w układzie pokarmowym. Osoby otyłe mogą czuć się ciągle głodne, nawet jeśli żołądek jest pełny. Odpowiedzialne są za to źle funkcjonujące grelina oraz GLP-1, hormony głodu i sytości.
Podstawowym kryterium dopuszczenia do operacji bariatrycznej jest waga. W przypadku osób z BMI 35-40 muszą występować choroby współtowarzyszące, np. cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby stawów związane z ich przeciążeniem. Przy BMI > 40 nie ma już tych wymagań. Wszystkich obowiązuje jednak dokładna diagnostyka w celu potwierdzenia ogólnej wydolności organizmu. W Polsce operacje przeprowadza się u osób do 65. roku życia, także u nastolatków. Są finansowane przez NFZ, obecnie wykonuje się je w 40 ośrodkach.
Bariatra indywidualnie określa zakres operacji. Najczęściej stosowane to: założenie opaski żołądkowej (dzieli żołądek na dwie komory, można ją usunąć), by-pass żołądkowy (w górnej części żołądka tworzy się zbiorniczek połączony z jelitem cienkim, dzięki czemu m.in. wchłanianych jest mniej kalorii), rękawowa resekcja żołądka (wycina się ok. 70 %. żołądka, w tym część odpowiedzialną za wydzielanie greliny).
Pacjenci po operacji chudną bardzo szybko, nawet 50-60 kg w ciągu pierwszego roku. Czyli jednak trochę droga na skróty? Rach-ciach i po sprawie? Jak wspominaliśmy zaburzenia hormonalne to tylko jedna z przyczyn powstawania otyłości. Kolejną, niemniej istotną, jest fakt, że jedzenie zaspokaja nam różne potrzeby emocjonalne. Jest najlepszym pocieszycielem i nagrodą. Pokusa, aby powrócić do dawnego stylu żywienia, prawdopodobnie będzie pojawiać się do końca życia. Około 35 %. osób wraca do otyłości, niektórzy muszą poddać się ponownej operacji. Dlatego tak ważne jest, a niestety zaniedbane w polskiej służbie zdrowia, aby pacjenta przed operacją i po niej wspierali: lekarz, psycholog, dietetyk i fizjoterapeuta. Owszem, życie po operacji wymaga wyrzeczeń, ale większość pacjentów jej nie żałuje. Dzięki niej nie tylko są zdrowsi, ale i żyją dłużej.
Tomasz Sekielski, pół roku po wspomnianym wywiadzie, poddał się operacji. „To wielki krok w mojej walce o zdrowie i życie” – powiedział po wybudzeniu się.
Daj znać, co sądzisz o tym artykule :)
