Czy muszę już teraz zacząć prowadzić dokumentację medyczną w formie elektronicznej? Czy muszę już teraz wprowadzić do prowadzonej dokumentacji medycznej ICF?
Z dniem 15 kwietnia 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania, które wprowadziło obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, a w postaci papierowej tylko jeżeli przepis rozporządzenia tak stanowi lub warunki organizacyjno-techniczne uniemożliwiają prowadzenie dokumentacji w postaci elektronicznej.
Ponadto, dokumentacja prowadzona przez fizjoterapeutę po 15 kwietnia 2020 r. przy opisie stanu funkcjonowania uwzględniać powinna Międzynarodową Klasyfikację Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF). W tym zakresie zakłada się okres przejściowy do 31 grudnia 2020 r., aby umożliwić fizjoterapeutom dostosowanie się do nowo wprowadzonych regulacji.
Wobec czego, do dnia 31 grudnia 2020 r. można jeszcze prowadzić dokumentację medyczną na zasadach obowiązujących przed wejściem w życie nowego rozporządzenia.
Czy od 4 maja 2020 r. w związku ze zniesieniem ograniczeń w wykonywaniu rehabilitacji leczniczej powinniśmy wykonywać zabiegi z zakresu fizykoterapii (ultradźwięki, prądo- i światłolecznictwo, pole magnetyczne, hydroterapia, krioterapia)?
Rozporządzenie z dnia 2 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 792) przewiduje zniesienie z dniem 4 maja 2020 r. czasowego ograniczenia:
- Wykonywania działalności leczniczej polegającego na zaprzestaniu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu rehabilitacji leczniczej;
- Działalności samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, polegającego na nieudzielaniu pacjentom świadczeń opieki zdrowotnej.
Powyższe oznacza, że z dniem 4 maja 2020 r. przywraca się udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu fizjoterapii. Dotyczy to świadczeń zdrowotnych udzielanych w podmiotach wykonujących działalność leczniczą – w podmiotach leczniczych oraz praktykach zawodowych. Udzielanie świadczeń z zakresu rehabilitacji leczniczej nie jest ograniczone tylko do przypadków, w których zaprzestanie rehabilitacji grozi poważnym pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta. A zatem, zgodnie z nowym przepisem, każdy pacjent wymagający świadczenia fizjoterapeutycznego, powinien otrzymać pomoc medyczną fizjoterapeuty. Należy w tym miejscu podkreślić, że pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej, udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym wymaganiom fachowym i sanitarnym.
Krajowa Izba Fizjoterapeutów przygotowała rekomendacje dotyczące pracy zawodowej fizjoterapeutów w okresie epidemii, w szczególności w zakresie standardów higieny pracy.
kif.info.pl/rekomendacje-do-prowadzenia-fizjoterapii- ambulatoryjnej-i-dziennej-w-stanie-epidemii/
kif.info.pl/rekomendacje-do-prowadzenia-fizjoterapii-stacjonarnej-w-stanie-epidemii/
Nadal jednak nie rekomenduje się wykonywania większości zabiegów fizykoterapeutycznych – takich jak ultradźwięki, prądo- i światłolecznictwo, pole magnetyczne, hydroterapia, krioterapia ogólnoustrojowa. Są to zabiegi, które wymagają bezpośredniego kontaktu z pacjentem lub wykonuje się je dla kilku pacjentów równocześnie – a jednocześnie sterylizacja niezbędnych urządzeń jest bardzo skomplikowana, długotrwała i trudna do wykonania po każdym zabiegu z osobna.
Powyższe stanowi jednak tylko rekomendację, a więc ma charakter ogólny i nie jest wiążące. Należy tu przede wszystkim pamiętać, że zgodnie z art. 2 Ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty zawód fizjoterapeuty jest samodzielnym zawodem medycznym, z którego wykonywaniem wiąże się m. in. obowiązek wykonywania zawodu z należytą starannością, zgodnie z zasadami etyki zawodowej, poszanowaniem praw pacjentów, dbałością o jego bezpieczeństwo i wykorzystując wskazania aktualnej wiedzy medycznej. W związku z tym, to fizjoterapeuta w każdym przypadku musi podjąć decyzję o zasadności przeprowadzenia danego zabiegu wobec konkretnego pacjenta.
Kiedy przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy?
Zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko do lat 8 albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 osobie ubezpieczonej i zwolnionej od wykonywania pracy lub funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 4, zwolnionemu od pełnienia służby przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy. Oznacza to, że wymogiem prawa do zasiłku jest objęcie ubezpieczeniem chorobowym na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej (zlecenia) czy wykonywania działalności pozarolniczej.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły w związku z COVID-19 przysługuje od 26 marca br. także ubezpieczonym rodzicom dzieci:
- Do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności.
- Do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
- Mającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Przepisy przyznają także prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze.
Zasiłek w dodatkowym wymiarze 14 dni przysługuje łącznie obojgu rodzicom w wysokości 80 proc. Podstawy wymiaru zasiłku, niezależnie od liczby dzieci, które wymagają opieki. Rodzice mogą też podzielić się opieką nad dzieckiem w ramach limitu 14 dni. Rodzic, który wykonuje pracę zdalną, nie może zapewnić opieki dziecku. Zatem drugiemu rodzicowi przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego, czy urlopu wychowawczego) lub jeżeli dziecko nie uczęszczało do żłobka/przedszkola/szkoły. Ww. zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.
Aby otrzymać dodatkowy zasiłek opiekuńczy należy złożyć u swojego płatnika składek, np. pracodawcy, zleceniodawcy oświadczenie o sprawowaniu opieki nad dzieckiem (dostępne na stronie ZUS – www.zus.pl/o-zus/aktualnosci/-/publisher/aktualnosc/1/zmiany-w-dodatkowym-zasilku-opiekunczym/255109/5). Osoby prowadzące działalność pozarolniczą składają oświadczenie w ZUS. Oświadczenie można złożyć w dowolnym momencie, ale trzeba je złożyć, bo bez niego ZUS albo płatnik składek nie wypłaci zasiłku.
Zasiłek opiekuńczy oraz dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługują z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Oznacza to, że zasiłki nie obciążają funduszu pracodawców. Nawet jeżeli pracodawca wypłaca zasiłek (w przypadku gdy jest do tego zobowiązany), wypłacone kwoty rozlicza z ZUS.
Pracuję na umowę o pracę/zlecenie w klubie fitness/SPA/DPS/innej placówce niebędącej podmiotem leczniczym. Czy ja też mogę od 4.05.2020 r. wrócić do wykonywania zawodu?
Zmiany w rozporządzeniu z dnia 2 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 792) dotyczą zniesienia ograniczeń w udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu fizjoterapii w ramach działalności leczniczej. Dotyczy to więc tych czynności zawodowych fizjoterapeuty, które wykonywane są w ramach podmiotu leczniczego lub praktyki zawodowej.
Powyższe zmiany nie dotyczą więc czynności wykonywanych w placówkach niebędących podmiotami wykonującymi działalność leczniczą. W przypadku wykonywania zawodu w ww. placówkach nieleczniczych należy mieć na względzie ogólne przepisy regulujące prowadzenie działalności gospodarczej w okresie epidemii, tj. w szczególności § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, które do odwołania wprowadziło czasowe ograniczenie prowadzenia działalności:
(…) g) związanej z fryzjerstwem i pozostałymi zabiegami kosmetycznymi (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.02.Z),
(…) i) usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.04.Z),
(…) j) związanej ze sportem, rozrywkowej i rekreacyjnej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w dziale 93.0), w szczególności polegającej na prowadzeniu miejsc spotkań, klubów, w tym klubów tanecznych i klubów nocnych oraz basenów, siłowni, klubów fitness, sal zabaw i parków rozrywki.
W przypadku gdy placówka, w której pracuje fizjoterapeuta nie wpisuje się w określone w ww. rozporządzeniu ograniczenia, co do zasady nie ma przeszkód do podjęcia przez niego dalszej działalności. Natomiast istotne jest, aby wykonując swoje czynności działać zgodnie z zaleceniami dotyczącymi wykonywania pracy w warunkach epidemii, np. https://kif.info.pl/rekomendacje-prezydium-krf-nt-pracy-zawodowej-fizjoterapeutow-w-okresie-epidemii/
Należy również pamiętać, że zgodnie z art. 2 Ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty zawód fizjoterapeuty jest samodzielnym zawodem medycznym, z którego wykonywaniem wiąże się m. in. obowiązek wykonywania zawodu z należytą starannością, zgodnie z zasadami etyki zawodowej, poszanowaniem praw pacjentów, dbałością jego bezpieczeństwo i wykorzystując wskazania aktualnej wiedzy medycznej. W związku z tym to fizjoterapeuta w każdym przypadku musi podjąć decyzję o zasadności wykonania danych czynności, mając na względzie w szczególności ryzyko zakażenia, warunki higieniczne oraz stan danego klienta/podopiecznego.
Czy mogę wykonywać masaż leczniczy? Zgodnie z wypowiedzią premiera, zniesienie ograniczeń nie dotyczy salonów masażu.
Zmiany w rozporządzeniu z dnia 2 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 792) dotyczą zniesienia ograniczeń w udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu fizjoterapii, które fizjoterapeuci wykonują w ramach działalności leczniczej. Dotyczy to więc tych czynności zawodowych fizjoterapeuty, które wykonywane są w ramach podmiotu leczniczego lub praktyki zawodowej.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 4 Ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty kwalifikowanie, planowanie i prowadzenie masażu stanowi jedno ze świadczeń zdrowotnych z zakresu fizjoterapii. Wobec tego wykonywanie masażu leczniczego w ramach praktyki zawodowej lub podmiotu leczniczego wpisuje się w katalog świadczeń z zakresu rehabilitacji leczniczej, które zgodnie z treścią ww. rozporządzenia mogą być znów wykonywane od 4.05.2020 r. Nie dotyczy to jednak masażu niebędącego świadczeniem zdrowotnym, a więc wykonywanego w celach nieleczniczych. Masaży tych wciąż dotyczą ograniczenia określone w § 7 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, które do odwołania wprowadziło czasowe ograniczenie prowadzenia działalności usługowej związanej z poprawą kondycji fizycznej (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 96.04.Z, obejmującej: działalność usługową łaźni tureckich, saun i łaźni parowych, solariów, salonów odchudzających, salonów masażu itp. mającą na celu poprawę samopoczucia).
Daj znać, co sądzisz o tym artykule :)
