Program fizjoterapii pocovidowej podzieliliśmy na dwa warianty: podstawowy i rozszerzony. Po otrzymaniu skierowania pacjent jest badany przez fizjoterapeutę, który ocenia jego wydolność i kwalifikuje do odpowiedniego wariantu. Zalecaliśmy, żeby pacjentów niewymagających intensywnej terapii kierować do podstawowego, który obejmuje instruktaż ćwiczeń do samodzielnego wykonywania w domu. Po sześciu tygodniach pacjent przechodziłby ponowne badanie, żeby ocenić efekty. Te założenia jednak zmieniono bez konsultacji z KIF – obecnie brak jest zróżnicowania miedzy osobą wymagającą intensywnego treningu fizjoterapeutycznego a osobą potrzebującą tylko instruktażu. Nie widzimy podstaw do podjęcia takiej decyzji. To niepotrzebne wydawanie pieniędzy na pacjenta, który może pracować samodzielnie.
Projekt KIF zakładał jego finansowanie przez NFZ w ambulatoriach, ale także w praktykach fizjoterapeutycznych, co zagwarantowałoby jak najszerszy dostęp do terapii. Bez tego w wielu miejscach w Polsce powstałyby białe plamy, gdzie nie byłoby punktów, w których obywatele mogliby skorzystać ze świadczenia lub musieliby czekać w długich kolejkach. Niestety nie zdecydowano się na to i początkowo ograniczono realizację programu tylko do podmiotów, które zakontraktowały świadczenia w zakresie fizjoterapii ambulatoryjnej lub domowej. Prawdopodobnie nasze obawy co do dostępności świadczenia się sprawdziły. Mimo to NFZ wciąż nie godzi się na dopuszczenie do realizacji praktyk i umożliwił to tylko oddziałom dziennej rehabilitacji. W efekcie podmioty, które realizują świadczenia w warunkach oddziału dziennego – tj. nie tylko rehabilitacji ogólnoustrojowej, ale również dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego, dysfunkcji narządu słuchu i mowy, dysfunkcji narządu wzroku – mogą zostać wpisane na wykaz podmiotów realizujących program fizjoterapii ambulatoryjnej dla pacjentów po przechorowaniu COVID-19.
Dobrym ruchem jest zmiana kryteriów przyjęcia pacjentów oraz doprecyzowanie, co jest potwierdzeniem przechorowania COVID-19. Według nowego brzmienia za zakończenie leczenia COVID-19 uznaje się:
a. datę zakończenia izolacji domowej, lub
b. datę wypisu ze szpitala, lub
c. datę wypisu z izolatorium.
Dotąd fizjoterapia pocovidowa była dostępna dla ozdrowieńców, którzy przeszli zakażenie maksymalnie pół roku przed zgłoszeniem się do programu. Teraz ten okres wydłużono do 12 miesięcy.
Rozliczanie godzinowe w dodatku covidowym!
Od 1 listopada br. personelowi medycznemu za każdą godzinę pracy z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 przysługuje tzw. dodatek covidowy – poinformował 4 listopada NFZ.
Dodatek wynosi 100 proc. wynagrodzenia, które wynika z umowy o pracę lub z umowy cywilnoprawnej i przysługuje osobie, która:
• wykonuje zawód medyczny
• uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych i ma bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2
• pracuje na oddziałach, w których placówka medyczna zapewnia łóżka dla pacjentów z podejrzeniem oraz z potwierdzonym zakażeniem SARS- -CoV-2 (tzw. II poziom zabezpieczenia covidowego).
Daj znać, co sądzisz o tym artykule :)
